Terapia zajęciowa jest doskonałą formą rehabilitacji dla dzieci i dorosłych polegająca na angażowaniu pacjenta w różne formy aktywności z dziedziny zajęć psychoruchowych. Ćwiczenia oddziałują zarówno na sprawność fizyczną, samopoczucie psychiczne oraz rozwój intelektualny. Rodzaj terapii dobierany jest zgodnie z możliwościami i potrzebami pacjenta. W skład zajęć wchodzą nauka lub doskonalenie czynności samoobsługowych, poprawa koordynacji wzrokowo – ruchowej oraz ćwiczenia motoryki małej. Aktywności wykonywane w ramach terapii zajęciowej poprawiają samopoczucie psychiczne oraz zwiększają poziom niezależności w czynnościach dnia codziennego.

Terapia zajęciowa jest doskonałą formą rehabilitacji dla dzieci i dorosłych, która za pomocą swoich metod działania wspomaga proces leczenia.

W skład tych zajęć wchodzą:

  • nauka lub doskonalenie czynności samoobsługowych,
  • poznawanie nowych technik prac artystycznych co wpływa na koordynację wzrokowo-ruchową, kształtuje wyobraźnię oraz wspomaga ćwiczenie małej
  • motoryki,
  • zabawa i edukacja.

Celem terapii jest:

  • przywrócenie lub nauka czynności umożliwiających samodzielne
  • funkcjonowanie,
  • rozluźnienie mięśni i koncentracji psychiki,
  • zmniejszenie napięcia stanów depresyjnych, lękowych,
  • zwiększenie poczucia własnej wartości oraz rozszerzania kręgu zainteresowań.

Zajęcia odbywają się w formie indywidualnej.

terapiazajeciowa
terapiazajeciowa1

Wskazania:

  • Zaburzenia motoryki małej i dużej (np. po udarach, w mózgowym porażeniu dziecięcym),
  • Osłabiona koordynacja wzrokowo-ruchowa, problemy z samodzielnością,
  • Demencja, choroby neurodegeneracyjne – trening funkcji codziennych,
  • Spektrum autyzmu – nauka planowania, struktury dnia, aktywizacja,
  • Rehabilitacja psychiatryczna – poprawa funkcjonowania społecznego i emocjonalnego,
  • Osoby z niepełnosprawnością intelektualną – wsparcie w samodzielnym funkcjonowaniu,
  • Pacjenci po urazach i operacjach – powrót do codziennych ról życiowych.

Przeciwwskazania:

  • Stany ostre chorób psychicznych (np. epizod psychotyczny, ciężka depresja),
  • Agresja, zachowania zagrażające bezpieczeństwu pacjenta i terapeuty,
  • Skrajne zaburzenia poznawcze uniemożliwiające zrozumienie instrukcji (np. zaawansowana demencja).