Terapia metodą Vojty (rehabilitacja metodą Vojty) jest uznaną metodą rehabilitacyjną na całym świecie, stosowaną od wielu lat. Może być stosowana zarówno u niemowląt, jak i dzieci starszych. Wcześnie rozpoczęta terapia Vojty, pozwala na ograniczenie utrwalenia się patologicznych wzorców. U dzieci starszych wpływamy na poprawę możliwości funkcjonalnych. Możliwości metody Vojty polegają nie tylko na stymulacji rozwoju psychoruchowego i wypracowywaniu prawidłowych wzorców ruchowych ale nawet likwidacji już istniejących i utrwalonych patologicznych synergizmów, zaś wśród istotnych zalet metody wymienia się możliwość jej stosowania u osób niespełniających poleceń i nie współpracujących z terapeutą.

Podstawowym założeniem Vojty jest istnienie genetycznie zakodowanego i globalnego wzorca lokomocji. Ćwiczenia polegają na wyzwalaniu u pacjenta reakcji mięśniowych, czyli zakodowanego wzorca. Metoda ta, do pobudzenia centralnego układu nerwowego wykorzystuje receptory czucia głębokiego ( prioprioreceptory ). Polega ona na ułożeniu pacjenta w ściśle określonej pozycji. Następnie utrzymaniu jej przez pewien czas – przy jednoczesnym pobudzeniu strefy stymulacji – uzyskaniu ściśle określonej reakcji. Strefa stymulacji to wybrane punkty na ciele, których ucisk z odpowiednią siłą wpływa na torowanie odruchów oraz poprawy zaburzonych wzorców ruchowych.

Istotną rolę w procesie rehabilitacji metodą Vojty odgrywają rodzice, którzy ćwiczą z dzieckiem w domu. Fizjoterapeuta uczy rodziców poprawnie wykonywać terapię oraz ustala intensywność ćwiczeń. O skuteczności terapii, a tym samym sukcesie terapeutycznym decyduje intensywność ćwiczeń oraz dokładność ich wykonywania. Jej wszechstronność pozwala na zastosowanie w różnych jednostkach chorobowych o podłożu neurologicznym, może być stosowana już od pierwszych dni życia.

PRZECIWWSKAZANIA:

ostre stany chorobowe z gorączką i stanem zapalnym

WSKAZANIA do rehabilitacji metodą VOJTY:

zaburzenia napięcia mięśniowego (obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe u dzieci)
asymetrie ułożeniowe ciała
nabyte uszkodzenia mózgu
nabyte uszkodzenia nerwów obwodowych (niedowłady obwodowe)
okołoporodowe uszkodzenie splotu ramiennego
kręcz szyi
opóźnienia rozwoju psychoruchowego
zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej (z.o.k.n.)
przepuklina oponowo – rdzeniowa
mózgowe porażenie dziecięce (MPD)
miopatie genetyczne wrodzone
artrogrypoza
dysplazja stawu biodrowego
stopa końsko – szpotawa
zespół poprzecznego uszkodzenia rdzenia
skolioza
zespoły bólowe kręgosłupa

Po terapii metodą Vojty pacjent uzyskuje lepszy dostęp do podstawowych elementów utrzymania postawy ciała. Metoda Vojty wpływa na określone reakcje takie jak:

wodzenie wzrokiem
ruchy języka i żuchwy
prawidłowe funkcje pęcherza i jelit
oddychanie
ssanie i połykanie

U chłopca zauważyliśmy podpór na przedramionach, zachowaną większą symetrię ciała, koordynację pomiędzy oddechem, ssaniem i połykaniem także mimika twarzy ma szerszy repertuar gdyż pojawił się tzw. „uśmiech społeczny „.