PNF czyli proprioceptywne nerwowo – mięśniowe torowanie ruchu, jest koncepcja fizjoterapeutyczną do pracy i terapii pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi. Ćwiczenia mają na celu zwiększyć siłę mięśniową oraz zakresy ruchomości stawów. Metoda oparta jest na neurofizjologicznych zasadach wykonywania czynności ruchowych. W metodzie wykorzystujemy złożone wzorce ruchowe, które pojawiają się w czynnościach dnia codziennego.

Terapia metodą PNF wpływa na poprawę siły mięśniowej, poprawę koordynacji i równowagi. Podczas terapii wykorzystany zostaje mechanizm przeniesienia siły mocniejszych grup mięśniowych na słabsze – irradiacja.

W zależności od schorzenia oraz stanu pacjenta, ćwiczenia mogą odbywać się na stole terapeutycznym, macie lub w pozycji siedzącej i stojąc.

pnf
pnf1

Podstawowym celem terapii PNF jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu – to, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu jakim jest funkcja. Jakże często zapominamy o tym w naszej codziennej praktyce. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystuj±c do terapii silne i zdrowe regiony ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie, motywuje do dalszego działania, a co najważniejsze zapewnia bezbolesną pracę, bez traumatyzujących psychicznie i fizycznie doznań. Pacjent powinien być partnerem fizjoterapeuty, określającym zakres i granice działania. To on ustala cele terapii. Terapeuta ma w tym wypadku rolę doradczą. Dzięki takiemu podejściu chory nawet z dużą dysfunkcją zachowuje dobrą motywację i jest pozytywnie nastawiony do współpracy z terapeutą.