Terapia wielozmysłowa czyli integracja sensoryczna polega na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy różnych bodźców dostarczanych ze środowiska zewnętrznego. Zmysłu zaangażowane w terapii to – wzrok, słuch, smak, węch, dotyk, czucie głębokie. Przeznaczona jest dla dzieci z zaburzeniami psychoruchowymi, w opóźnieniu rozwoju, choroby genetyczne, autyzm, mózgowe porażenie dziecięce. Terapia ma charakter zabawy, przez co dzieci odbierają ją bardzo pozytywnie. Podczas terapii dziecko wykonuje odpowiednie aktywności w celu stymulacji przedsionkowej, proprioceptywnej lub dotykowej. Zajęcia realizowane są z wykorzystaniem różnorodnych przyrządów i pomocy terapeutycznych. Celem terapii jest poprawa funkcjonowania psychoruchowego dziecka oraz odbioru i interpretacji napływających bodźców.
Integracja sensoryczna jest procesem neurologicznym, który obejmuje rejestrację, przewodzenie i opracowanie informacji zawartych w bodźcach sensorycznych, tak aby mogły być użyte w celowym działaniu. Prawidłowa integracja sensoryczna stanowi podstawę funkcjonowania w zakresie emocji, uwagi, percepcji, równowagi oraz koordynacji.

OBJAWY ZABURZEŃ INTEGRACJI SENSORYCZNEJ:
- Nadmierna lub zbyt mała wrażliwość na bodźce dotykowe, wzrokowe, słuchowe
- niepokój, kłopoty z zaśnięciem
- zła tolerancja na wykonywanie przy dziecku czynności pielęgnacyjnych i higienicznych, takich jak: obcinanie włosów, paznokci, mycie twarzy, zębów, smarowanie kremem, czesanie, czyszczenie nosa, uszu itp.
- problemy z samodzielnym myciem się, ubieraniem, zwłaszcza zapinaniem guzików i sznurowaniem butów,
- słaba równowaga: gdy dziecko potyka się i upada częściej niż rówieśnicy, prawie zawsze ma jakiś siniak czy zadrapanie,
- nadruchliwość, dziecko nie może usiedzieć/ustać w jednym miejscu,
- słaba koncentracja, dziecko łatwo się rozprasza,
- impulsywność, nadwrażliwość emocjonalna
- gdy dziecko nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany, inne dzieci,
- gdy dziecko uwielbia ruch, poszukuje go, dąży do niego. Jest stale w ruchu – biega, podskakuje, często zmienia pozycję ciała
- gdy dziecko w nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zdobyć orientację w otoczeniu,
- wycofanie z kontaktów społecznych
- mylenie stron prawa-lewa, w obrębie własnego ciała oraz w otaczającej przestrzeni,
- trudności z czytaniem i pisaniem, trudności w przepisywaniu, przerysowywaniu z tablicy